سه شنبه 10 دی 1392. به نام بلوط که سایه ی سبزش نشیمن تبار جاودانم , میوه اش نان سفره ی ساده ی نیاکانم , چوبش گرمابخش تژگاه دودمانم و هیبت استوارش نماد افراشته ی خاندانم بود . ایران کشوری است با تنوع قومی و دینی. جدا از فارس زبانها چندین قوم.

عور ماندیم که تا جامه ز دشمن گیریم. دشتها حامله ی خون سياووشان است. باغها از نفس لاله ی عاشق گرمند. راغها تا افق از خون شقايق گرمند. جاده چنبر زده چون مار كه مار افسا كيست. رود كف كرده كه هان! بحر نهنگ آسا كيست. كيست آن لايى الا يى يك لا جامه. هله ماييم كه چون تيغ على بر انيم. ام ت واحده آنجاست كه ما عريانيم.

آنچه را میدانی زیر پا مگذار. و اسرائیل به آن افتخار می کند. این حق اسرائیل است که از خود دفاع کند. فارتقب یوم تأتی الس ماء بدخان مبین.

وبلاگی با آدرس مورد نظر پیدا نشد.